Afzakhelmpjes

Ik heb me lang afgevraagd of het überhaupt wel de bedoeling is dat kinderen hun fietshelmpjes op het hoofd dragen. Hoewel die dingen voorzien zijn van tachtigduizend riempjes en instelmogelijkheden, twee seconden nadat je ze netjes midden op het hoofd van je kind hebt geplaatst, zitten ze op het achterhoofd, voorhoofd of een van beide zijhoofden.

‘Kijk’, zei de mevrouw van de fietsenwinkel toen ik kwam klagen over het afzakkende helmpje, ‘u moet dit wieltje hierachter stevig aandraaien zodat u het helmpje op het hoofd van uw kind klemt.’ Dus ik het wieltje goed aandraaien, maar denk maar niet dat het helmpje bleef zitten. Wel begonnen mijn kinderen te klagen over hoofdpijn. Ik heb ook nog een keer het riempje zo strak aangetrokken dat er een velletje tussen de sluiting terecht kwam. Dat was dus drie maanden lopen naar school.

Maar toen stiefelden we tijdens een vakantie weer eens binnen bij de Decathlon. Op een of andere manier wandelen we elke vakantie – zeker in Frankrijk – even binnen bij deze IKEA voor sportspullen: ze ontwerpen bijna alles zelf en verkopen het onder eigen huismerken. Voor de gein plofte ik een rondslingerend helmpje op het hoofd van mijn oudste zoon. En het bleef zitten. Midden op het hoofd. Ik het riempje dichtdoen. Geen centje pijn. Prijs: €14,95. De helft van wat ik bij de fietsenmaker had betaald voor ons huidige afzakhelmpje.

Het grootste verschil is dat het Decathlonhelmpje in de basis een skatehelmpje is. De meeste fietshelmpjes voor kinderen zijn gebaseerd op wielrenhelmen, die vooral bovenop het hoofd zitten. Doordat skatehelmpjes het hoofd omsluiten zitten ze stabieler. Verder lijken de Decathlonontwerpers beter te hebben gekeken naar de fysieke afmetingen van een kinderhoofdje en naar hoe je een prettige sluiting en riempjes maakt. En dan is het ook nog goedkoper.

Dat kan een goed ontwerp doen: meer waarde voor hetzelfde geld (of zelfs minder). Dat Decathlonhelmpje is niet beter door duurder materiaal of geavanceerdere productiemethoden, maar omdat er op een andere manier – en beter – is nagedacht. Binnenkort in de meivakantie ook maar zo’n helmpje halen voor mijn andere twee kinderen. Tot die tijd: helmpje op, wieltje aandraaien, paracetamol erin en hup naar school.

Deze column verscheen op 28 april 2018 in de Volkskrant.

******
Mis nooit meer een ‘Hoe moeilijk kan het zijn?’ en volg Jasper op Facebook of Twitter.

Delen:
Mastodon