Als je als vrouw een menstruatiecyclus-app installeert zou je zo maar eens verhandeld kunnen worden. Want weten wanneer een vrouw zwanger is, dat is vele marketingdollars waard. Dan gaat een gezin namelijk productkeuzes maken die jaren vast blijven staan, dus consumentendata-aggregatiebedrijven hebben grote belangstelling voor jouw e-mailadres en datum van bevruchting. O, je vroeg je al af hoe die app gratis kon zijn?
Als je zeker wilt weten wat er gebeurt met je data, moet je de gebruiksvoorwaarden lezen. Kijk even naar het beginscherm van je smartphone. Van hoeveel apps ken je de gebruiksvoorwaarden? Gebruiksvoorwaarden lezen we niet, die zijn namelijk lang. Lang als in lang-lang. Die van iTunes beslaan een kleine 17.000 woorden. Gemiddeld lezen we 250 woorden per minuut. Da’s dik een uur lezen voor je een liedje kunt afspelen. En al zou je ze lezen, dan is de kans groot dat je niet snapt wat er staat.
DIGITAAL PRIVACY KOMPAS
Stel dat je voor elk digitaal product – dus ook voor je smart-tv, ov-chipkaart en rondlopen in de Dixons (waar ze je bezoekjes en looproutes loggen) – in één oogopslag kunt zien hoe het scoort qua privacy. De belangrijkste aspecten lijken me 1) welke gegevens verzameld worden, 2) herleidbaarheid van de gebruiker, 3) bewaartijd van data en 4) hoe data gebruikt worden. Combineer die vier zaken en je hebt het Digitaal Privacy Kompas, waarvoor ik vast even een ontwerpje heb gemaakt. Lengte en kleur (groen, geel, oranje, rood) van de balkjes geven aan in hoeverre je privacy gewaarborgd is. Deze versie is ingevuld voor Facebook.
Zou mooi zijn als de EU dit even opneemt in de privacyverordening waaraan ze werkt. Ik dacht even aan een onlinepetitie, maar het lukt me niet meer om voor de deadline van deze column de gebruiksvoorwaarden te lezen.
