Kleurcodering van paaseieren

Ah, Pasen. De feestdagen waarop we de herrijzenis van Jezus Christus gedenken met boter in de vorm van dieren en je chocolade-eitjes probeert te slijten aan je tafelgenoten, omdat je na het afpellen van het wikkeltje erachter komt dat het toch weer net een andere smaak is dan je dacht. Elke paaseierenfabrikant lijkt er z’n eigen kleurcodering op na te houden, waarbij het toppunt van hufterigheid natuurlijk een witgouden wikkeltje is met daarin een wit eitje, maar met pralinévulling.

Kleuren kunnen betekenis hebben. Niet alleen in culturele zin, zoals maagdelijk wit, passievol rood of het zwarte rouwkleed, maar ook in interacties. Het bekendste voorbeeld is het stoplicht, wat in feite een toepassing is van de algemeen gangbare signaalkleuren voor gevaarindicatie.

Kleurbetekenis bij eitjes

Ook bij chocolade heeft kleur een betekenis. Ik heb het voor de zekerheid nog even gecontroleerd bij mijn collega’s: ‘Bij chocolade, welke smaak is rood?’ Eerlijkheidshalve, bij groen slaat bij de meesten de twijfel toe, maar verder continu hetzelfde antwoord: rood is puur, blauw is melk.

Zo niet bij Tony’s Chocolonely. Daar is de reep in een rode wikkel juist melkchocolade. Iets waar ze bij Tony dermate vaak vragen over krijgen dat ze op de website uitleggen dat ze de eerste reep die ze op de markt brachten, hoewel het melkchocolade was, toch in een rode wikkel stopten omdat ze ‘een belangrijke boodschap hadden en rood een alarmkleur is.’

Een oase aan consistentie

Leuk geprobeerd Tony, maar de betekenis van een signaalkleur varieert per context. Rood staat in China voor succes, in de politiek voor links, en bij melk voor karnemelk (tenminste, in Nederland). En bij chocola staat rood voor puur. Zo doet bijvoorbeeld Verkade dat al jaren. Toch? Nee! Tot mijn stomme verbazing blijkt bij Verkade melkchocolade verpakt in een paarse wikkel en puur in een blauwe. In vertwijfeling richt ik mijn blik op het chocoladebroodbeleg en daar blijkt de kleurcodering over de merken heen kloppend en consistent. Zowel bij hagelslag als bij vlokken is rood puur en blauw melk. Een oase van consistentie in een sector die zich qua kleurgebruik lijkt te hebben overgegeven aan totale anarchie.

De variatie in wikkelkleur is dus niet specifiek chocoladepaaseitjesprobleem, maar een sectorbrede kwestie. Bij de eitjes is het probleem wel het grootst, omdat je hier geen andere indicatoren hebt voor de smaak, zoals tekst of foto’s op verpakking.

Deze column verscheen in de Volkskrant op 26 maart 2016

Delen:
Mastodon